Zaterdag 27 september 2025
Zoeterwoude 17° Een week geleden (20.9.2025) zat ik nog met bijna 40 graden op het terras in Ehrwald. Ik kan heel goed tegen hitte maar mijn grens was met deze temperatuur ook lichtelijk bereikt. Afscheid nemend van de Oostenrijkse bergen. Totaal nog niet bezig met Codiponte. Misschien alleen hoe krijg ik alles zo snel mogelijk omgepakt. Een week na deze dag (27.9.2025). Vannacht werd ik wakker door de regen. Vanmorgen liep ik buiten met de honden in een dik vest en daaroverheen nog mijn jas. Het is koud en frisje. Afgelopen dagen stond in het teken van alles wassen, ordenen en ompakken. Ik had precies 5 hele dagen hiervoor. Maar durf overtuigend te zeggen dat het binnen 3,5 dag is gelukt. De laatste 1,5 dag was voornamelijk overwegen neem ik het wel of niet mee. Grootste deel is daarvan toch thuisgebleven. Inmiddels staat alles beneden in de hal. Straks de auto voor de deur zetten en alles erin proppen. Nee, het gaat echt passen, maar wel goed meten. Na de lunch vertrek ik samen met Sofy en Lotte naar Nunspeet. Maar eerst nog even langs de groenteboer voor wat fruit voor onderweg. Ik heb vaak de graag gekregen of ik ergens overnacht. Ja dat doe ik. Maar niemand vertelt mij dat het ergens in het midden van de reis zou moeten zijn. Dus ik doe het na ruim 100 kilometer. Morgen dan nog ‘maar’ 1281 kilometer naar Codiponte. We rijden samen en na vorige week weet ik dat ik 910 kilometer kan rijden met 1x pauze. Maar morgen afwisselen is wel verstandig.
Nunspeet 16° De eerste stop…. En de tweede stap.
Zondag 28 september 2025
Nunspeet 3.06 18°Dik uur voor de wekkers al wakker. Proberen te blijven liggen… tot het woord koffie door mijn hoofd schoot…
Nunspeet 5.00 18°Even na 5 uur starten we de motor.
Büttelborn 9.02 Germany 18°Net 400 km gereden én getankt. Korte pauze.
Basel 12.02 Switzerland 15° Hopla , even 12 uur bij de grens met Zwitserland.
Gotthardtunnel 14.02 Switzerland 15°Zoals ik gisteren al had gezien dat het sneeuwde op de Gotthardpass was het nu genieten van de mooie vergezichten.
Chiassa, grensovergang 15.57 Switzerland 21°Het eerst stuk van de reis ging zeer voorspoedig. Echter stond Chiassa, de grens met Italië een ‘zinloze’ en tijdrovende file. Een file die heel veel tijd koste. Eerder vandaag maakte ik nog de opmerking dat we in de middag aan zouden kunnen komen in Codiponte. Deze file liet het sprookje in duigen vallen.
Cadorago 16.48 Italy 21°Getankt. Volle tank met service €81,-… Later ontdekte ik dat er een verschil was tussen blauw en oranje pomp gedeelte. De ene is tankservice de andere zelfzorg. Met zorg kun je er ruim 30 cent per liter bij optellen. Voor een bonnetje moest je nog wel naar binnen… Maar de wc van voor de een gratis en de ander moest betalen. Maar na een sitetour over de snelwegen bij Milaan kon dat er ook nog wel bij. Wat een gedoe. een afslag missen, of dat deze te onduidelijk aan staat geschreven koste zo weer een uur. En in Milaan rijden ze geen auto, nee scheuren ze over de snelweg zonder normale regels en komen van alle kanten. Best intensief. We besluiten in goed overleg om in een keer door te rijden naar Codiponte zodat we het laatste bochtige stuk nog in licht kunnen doen. Dat lukte. Bij Aulla verbaasd. Normaal wordt alles duurder, nu was de tol veel goedkopen. Dus tip: rij een blokje om rond Milaan en wie weet krijg je korting…
Codiponte 20.00 Italy 13°Klokslag iets over achten rijden we Codiponte binnen. Auto geparkeerd en de hoognodige dingen eruit gehaald. Rugtas op en een caviahok met Sofy en Lotte voor me de berg op. Het leek wel of ik de Zugspitze a 2964 meter hoogte moest beklimmen. Een zeer pittige toch na bijna 1260 kilometer te hebben gereden. Boven in het huisje was het echt tijd om elkaar een dikke knuffel te geven. Het plan was om Kaisersmarrn (had ik meegenomen uit Ehrwald) te maken, maar de plannen moesten snel bijstellen omdat we geen gas hadden en geen warm water. Dat laatste bleek onze fout te zijn want we hadden langer moeten wachten. Om 21.30 dook ik het bed in. Zo vermoeid dat ik het niet opgemaakte bed in wilde stappen. Gelukkig op tijd door. Maar de wantsen controle had ik geen puf meer in. Al moest niet veel later toch het ligt aan omdat een want mijn hoofdkussen als landingsbaan had gebruikt.
Maandag 29 september 2025
Een nacht slapen doet wonderen….
Zeker als je het raam open met een prachtig uitzicht.
Vandaag is vooral een rustdag. En met een rustdag moet je rusten…
Inmiddels al 2x de berg op gelopen en uitgeslapen gaat dat een stuk makkelijker als oververmoeid.
Buiten koffie drinken, buiten lunchen. Denkend aan een korte korte broek en wetende dat deze nog in de auto ligt…
Inmiddels 3 muggenbeten.
Aan het einde van de middag zijn we samen met Maartje naar het pleintje gegaan om naar het huis van Titia te kijken. Ze zijn druk bezig met het plaatsen van de steigers. Leuk om te zien. En de bouw hier is echt niet te vergelijken met de bouw in NL. Komende weken kan ik het goed in de gaten houden.
Nadat de schilderijen en planten over waren gezet naar de auto van Maartje zijn wij even naar Gragnola geweest voor wat boodschapjes. De winkeltijden in Italië is weer even omschakelen. Alles is hier dicht tussen 12.30-16.00. Na het avondeten met al toetje Griessmarrn (zusje van Kaisersmarnn) hadden we symposium overleg. Halverwege zag ik beelden wegdraaien van vermoeidheid. Maar zoals altijd weer fijn om ermee bezig te zijn.
Dinsdag 30 september 2025
Codiponte In Lunigiana 18° Sofy heeft duidelijk nog slaap… Ze nam het er echt van om nog even bij mij te liggen terwijl ik mijn eerste kopje thee dronk. Niet veel later deed Lotte hetzelfde. Beide wennen er langzaam aan. Ik merk dat ze super genieten van het buiten zijn. Maar de nieuwe geluidjes nog wat onwennig zijn. Vandaag verhuizen we van Fienile aan/op La Concia naar het gele huis. De auto staat nog vol met alles wat ik daar nodig heb. Hier was tijdelijk omdat het gele huis (Le Muse) nog bezet is. Hier kunnen we vanaf 16 uur in, lees na 18.30. Vanmorgen al wat spulletje meegenomen richting beneden toen we brood gingen halen bij het winkeltje van Anna (Een soort winkel van sinkel). Vervolgens weer de berg opklimmen. Echt het gaat steeds makkelijker. Na de koffie hebben we beide de laptop op tafel gezet en zijn aan de slag gegaan met dingen die we nog moesten doen. Gewoon alles in alle rust en stilte. Als lunch de echte focascia, dan heb je gewoon geen beleg nodig hihi. Einde van de middag weer de berg af. Even gelopen. Het gaat steeds makkelijker dat klimmen. Toch wacht ik met mijn spullen liever tot Davide met zijn tractortje (met klomp sleutelhanger met Nijntje erop) ons overzet. Nadat alles op mijn kamer stond gaan douchen en gereed gemaakt omdat we vanavond met Maartje en Davide uit eten zijn geweest in Fivizzano. Tijdens de verhuizing van de ene naar de andere plek had ik een ongenodigde gast getransporteerd. Een schildwants is stiekem in mijn pantoffel meeverhuisd. Toen ik de trap afliep voelde ik iets vreemds in mijn pantoffel…
Woensdag 1 oktober 2025
Sarzana 22°Na een rustige ochtend zijn we naar Sarzana vertrokken. Een dik half uurtje rijden. De heenweg betaalde we €2.40 en terug €2.20 voor de snelweg. Hoe kan dan? Binnenbocht/buitenbocht? Ach hoort bij Italië.
Sarzana leuke stad of dorp. Na veel moeite een parkeerplek gevonden. 3 uur later bleek dit speciaal voor een politieauto te zijn. Een vrouw hield ons tegen met de mededeling in het Italiaans. Begreep er weinig van. Hopelijk krijgt dit geen vervolg…
2 kerkje bezocht en een burcht. Leuke Italiaanse straat, alleen zo jammer van alle nepbloemen die de straatje kleurrijk versierde. De echte fruitbomen maakte het weer goed. Voor het eerst een grapefruitboom gezien. Koffie gedronken met een Spongata Sarzana. Mierzoet met een soort vulling van vijg, sinaasappel en noten. Daarna nog een kleine lunch.
Terug om de eerste boodschappen in Aulla doen en de dierenwinkel. Mij hoor je niet meer klagen dat ik het hout bij de Spar in Ehrwald duur vind (2.49) in vergelijking met de Muller (0.99) in Duitsland. Ik betaalde hier voor een zelfde formaat 3.25. Na thuiskomst (in Codiponte) zo veel mogelijk boodschappen meegenomen naar boven bij het gele huis (Le Muse). opgeruimd en verplicht rust genomen. Mijn meiden doen het hier goed. Ik heb hun ballenbak opgezet en hoorde ze ‘gesprekjes’ voeren in de ballenbak terwijl ik aan het douchen was. Na de verplichte pauze nog even buiten zitten werken. Stond er een reetje in de ‘achtertuin’. Nadat de zon weg was werd het fris. Binnen gegeten en toen ben ik mijn bed in gegaan. Na mijn meiden nog te hebben geknuffeld viel ik heel snel in slaap.
Donderdag 2 oktober 2025
Bijna het klokje rond geslapen. Heerlijk.
Rustig ontbeten en daarna eerst de dingen afgemaakt voor het symposium en indien mogelijk overgedragen. Ondertussen alles voor de soep gesneden en de eerste voorbereidingen voor de Humus. We wilde het laatste ook maken, maar kwamen erachter dat we iets minder tijd hadden als gedacht. Dus de Humus maken we ergens tegen de avond.
Na de lunch, buiten, hebben we een momentje van rust gepakt. Ik heb de meiden laten rennen en die waren best melig merkte ik. Ook wel weer genieten dat zij zich ook prettig voelen. Gisteren hebben ze voor het eerst cavolonera gegeten, een Italiaanse kool. Nadat ze even vreemd opkeken bleken ze het toch wel lekker te vinden.
Vanmorgen ben ik zelf even naar Anna gelopen voor brood. En met mijn Italiaans is het weer een verrassing waarmee je thuiskomt. Gelukkig met het goede. Op de terugweg langs de auto gelopen en daar nog wat boodschappen opgepikt waar we gisteren geen puf meer voor hadden. Toen ik naar Le Muse liep kwam ik Luigi tegen, de benedenbuurman. Een knuffel en smak-smak. Ik denk dat Luigi al een flinke tachtiger is. Houd alles en iedereen in de gaten en bewegingen rond zijn huis, sociale contacten, aangenaam vindt. Ook toen ik vanmiddag de was aan het ophangen, omdraaien en opruimen was (met deze temperaturen gaat het lekker vlot) was het uitgebreid zwaaien. Ach, ik denk dat deze man best eenzaam is om zijn manier.
Rond een uurtje of 3 vertrekken we naar Aulla. Eerst wat boodschappen nog doen en dan IV ophalen van het station. Zij is de eerste die aankomt.
Vooraf willen Titia en ik nog even naar de kerk en water tappen bij het waterpunt. Ik denk dat ik er aan toe ben om mijn weg van liefde hier in Codiponte te beginnen.
Vrijdag 3 oktober 2025
Vanmorgen eerste mijn oom gebeld die morgen 96 jaar wordt. Hij stelde dit erg op prijs.
IV is er al er we zijn vanmorgen met z’n drieën naar Fivizzano geweest. Een gezellig kleine stadje. Daar een ronde gelopen, koffie gedronken en weer wat boodschappen gedaan. Het weekeinde komen we nu zeker en vast wel door.
Op de heen en terugweg een toeristische route genomen. Prachtig weer en dat was extra genieten.
Na thuiskomst buiten geluncht en nadat alles wat opgeruimd met mijn meiden nog even buiten gezeten. Die genoten zichtbaar.
Terwijl ik vanmiddag begonnen ben ik mijn boek te schrijven die speciaal voor de weg van liefde is kwam er steeds een geluidje. De mensen die vanavond aankomen op Pisa probeerde elkaar te vinden. Dan te bedenken dat het in Nederland niet zo’n aangenaam weer is en ik in mijn korte broek en hemdje op het balkon zit.
De eerst die vanmiddag aan is gekomen is SG. We hebben haar opgepikt bij de brug en eerst wat gedronken bij Le Muse en een rondleiding.
Na het avondeten kwamen AH, MW, JV,MB en AR aan op Aulla, een klein half uurtje rijden van Codiponte. Ik was blij dat Maartje in het pikken donker voor mij reed. In plaats van zacht rijden en steeds mijn grote ligt aan doen en hopen dat een Italiaantje niet in het midden van de weg reed, had ik nu een mooie buffer voor mij die er flink op los scheurde.
Op het station aangekomen bleken de dames vertraging te hebben. De tijd gevuld door een mooi gesprek met Maartje.
Na de autoverdeling te hebben gemaakt aan de hand van de slaaplocatie terug naar Codiponte. Nadat er nog een hapje was gegeten ben ik mijn bed je in gegaan. Na 20.30 is voor mijn doen extreem laat.
Zaterdag 4 oktober 2025
De drukte vanmorgen rondom het ontbijt was even omschakelen. Sommige mensen staan qua stem direct aan. Gezellig, maar wel even wennen. Gelukkig herken ik dit ook van de afgelopen jaren dus maak me niet echte zorgen. Als ik maar in de ochtend mijn eerste kopje espresso drinken kan, in alle rust, is dat al heel fijn.
Ik had de tafel als een soort van buffet gedekt omdat we niet allemaal rondom de tafel kunnen. Er zijn twee meningen, dus even kijken of het morgen op dezelfde wijze gaat.
Vanmorgen een klein voorstelrondje omdat we nog niet compleet waren. Meer zo van A kent B en C en B kent D en E. Vanavond komt AJ nog aan en dan zijn we echt compleet, dus het was een andere start als anders. Maar ook fijn.
In de ochtend kregen we een schrijfoefening. Gelukkig was ik niet de enige die de tijd beperkt vond. Ik heb ook niet alles kunnen doen.
SG en ik bereidde de lunch voor terwijl de andere bij het huisje van Titia gingen kijken.
Na de lunch was het echt tijd voor onszelf. Bij mij sloeg echt de vermoeidheid als een bom in. Ik wilde niet gaan slapen en ben uiteindelijk het dorp rond gelopen en bij Titia haar huisje gaan kijken waar de binnenkant werd leeg gesloopt. Ja, ook op zaterdag werken ze in Italië.
Even half 6 vertrok ik naar Aulla om AJ op te halen van de trein. Ik ken haar en vond het deze keer niet erg om even alleen op pad te gaan. Ook wel lekker.
Na terugkomst konden we vrijwel direct aanschuiven bij het diner. Overheerlijk en ik verbaasde me erover dat ik zelfs namen nog wist of de lettergrepen nog opborrelde.
Zondag 5 oktober 2025
Vannacht niet al te best geslapen. Het was echt noodweer en onder een dakraam extra veel herrie. Even 5 uur was ik er al uit.
ochtend programma mee gedaan. Ik heb alleen de yoga over geslapen. Ik drink liever in stilte mijn kopje koffie dan in nat gras yoga oefeningen doen en de hele week koude voeten hebben. Misschien veranderd deze visie nog een dezer dagen, maar van vandaag heb ik gepast.
Na het ontbijt startte het programma. Voor mij was het thema wel veranderende eenzaamheid. Ik kon het verschil goed voelen waar ik in mijn proces sta en waar anderen staan, of ook hebben gestaan. Het was volgens mij voor alleen een feest der herkenning.
Na de koffie ging ieder zijn eigen weg. Ik heb me heerlijk creatief uitgeleefd en niet vele later viel ik in diepe slaap en werd pas ver na de lunch gewekt. Precies volgens mijn thema van vandaag lunchte ik alleen, maar was niet eenzaam.
Daarna het dorp in gegaan. In tegenstelling tot vannacht is het weer totaal gedraaid. Een staal blauwe hemel, geen wolken aan de lucht en de natuur heeft deze bui erg goed gedaan.
Ik heb een tijd bij de kerk zitten schrijven. Vooraf was ik de kerk in gegaan en een kaarsje opgestoken. En lang het waterpunt voor nu de juiste van de 3: casata. Tijdens het schrijven in de brandende zon dronk ik een van de twee flesje leeg.
Veranderende eenzaamheid 5.10.2025
Ik en mijn veranderende eenzaamheid
Ik ben in het zonnige Codiponte
Ik zie een groep met gelijkgestemden
Realiserend wat het aangaan van mijn proces teweeg heeft gebracht.
Ik ben in het zonnige Codiponte
Ik neem de tijd voor mezelf en leer van anderen
Realiserend wat het aangaan van mijn proces teweeg heeft gebracht.
Trots en dankbaar dat ik mijzelf mijn proces heb gegeven.
Ik neem de tijd voor mezelf en leer van anderen.
Eenzaamheid heeft de afgelopen jaren een andere inhoud gekregen.
Trots en dankbaar dat ik mijzelf mijn proces heb gegeven.
Verschuiving naar een nieuw en ander leven.
Eenzaamheid heeft de afgelopen jaren een andere inhoud gekregen.
Realiserend van hoe ver ik ben gekomen.
Verschuiving naar een nieuw en ander leven.
Ik mag er zijn en klaar voor een nieuwe levenswending.
Realiserend van hoe ver ik ben gekomen.
Ik zie een groep met gelijkgestemden
Ik mag er zijn en klaar voor een nieuwe levenswending.
Ik en mijn veranderende eenzaamheid
Het diner in de avond was weer meesterlijk.
Maandag 6 oktober 2025
Ik had mij vanmorgen bijna verslapen. Op 7 uur lag ik nog in bed. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel was groter en besloot er toch maar uit te gaan om de tafel te dekken. Ergens zat het een beetje tegen. De percolator deed niet wat ik wilde.
Uiteindelijk gelukt, maar nu klopt de tekst op de mok niet meer.
Na het ontbijt ben ik naar Gragnola gereden omdat we brood voor de lunch nodig hadden. Blijft bijzonder dat ik al zo gegroeid ben en nu gewoon kan duidelijk maken wat ik wel in alle talen. Italiaans, een Franse ´qui´ ertussen en gebarentaal.
Ik was eerder terug als de dag start. Ik heb mijn stuk van gisteren voorgelezen. Was er best trots op dat het zo ´eenvoudig´ ging en zonder tegensputteren.
Ik was zo hopende dat ik net als gisteren weer een woord zo plots in mij op kwam. Nee, er was een hele andere keuze, het woord ´keuze´ kreeg ik terug.
Het duurde geruime tijd voor er inspiratie kwam, toen het er eenmaal was en ik er na de lunch mee aan de slag ging kreeg ik er steeds meer lol in.
Ga ik linksaf of rechtsaf. Stap ik in de drol of niet. Loop ik de kerk in als de auto van de pastoor er staat. Ga ik eerst water halen bij het tappunt en dan pas iets anders doen. Echt de keuze is reuze maar ook in mijn proces.
Ik heb wel bewust de keuze gemaakt om bij het bankje in de zon te gaan zitten schrijven, maar niet dat de zon zo krachtig en lekker is.
Met veel binnenpretje liep ik even half 6 weer terug na ene paar uurtjes bakken in korte korte broek en een staalblauwe hemel.
Bij binnenkomst kwamen er overheerlijke geuren uit de keuken. Iets met pompen en bleekselderij. Ik denk iets van een maaltijdsoep. Ik kon nog net uit de zak met de reststukjes een riante maaltijd voor mijn meiden verzamelen. Naast de cavolonera lusten ze dus ook pompoen.
Ik ben benieuwd wat we vanavond krijgen, de foto´s zullen wel weer na 22 uur gepost worden, voor die tijd zijn we denk ik niet van tafel…
Dinsdag 7 oktober 2025
Vannacht letterlijk in het ligt geslapen van de maan welke mijn kamer volledig verlichtte. Ik lag precies in een streep in de schijnwerpers. Vandaag een dag van delen. Delen was ook mijn schrijfwoord van vandaag. En als je lang over delen nadenkt is het best bijzonder. Het was vandaag weer overheerlijke weer. Zelfs een plonsje in het zwembad kunnen nemen. Ja en het water was echt stervenskoud, maar het was echt mijn keuze erin te gaan en het nu te delen. Nu, even half 7 koelt het snel af. Ik zit nog heel even buiten tot ergens straks weer het diner is.
Woensdag 8 oktober 2025
Vanmorgen begon de dag weer erg koud. De thermometer gaf 3 graden aan om even 7 uur. Einde van de ochtend in de zon al boven de 30 graden.
Het ochtend programma is altijd zo veel mogelijk warme kleding aan. De muren zijn behoorlijk dik en de kou blijft echt in huis zitten. De openhaard aan is niet echt een optie en ook eigenlijk zonde van het hout als het maar om zo´n korte periode gaat.
Vandaag een iets mindere dag. Nou ja, achteraf wel een goede dag durf ik te zeggen. Vanmorgen was er voor mij een behoorlijke trigger. Dit ebde harde door maar vond dat ik hier wel goed op reageerde en waar nodig deelde.
Na de lunch heb ik er bewust voor gekozen om weg te gaan en lekker te schrijven bij het bankje het grote veld. Heerlijk in de zon nadat ik waker had gehaald. Ik wilde ook even naar het kerkhof maar er zat een dik hangslot om het hek. Jammer. Ik vind de begraafplaat hier in Codiponte best bijzonder in vergelijking met de Nederlandse.
Op mijn plekje ruim 2 uur zitten schrijven en analyseren van wat er deze ochtend is gebeurt bij mij. En eigenlijk kon ik zelf al het antwoord formuleren en waar het vandaan komt. Later in een 1 op 1 met Titia werd mij nog veel meer duidelijk. Maar dit zijn dingen om hier verder niet te delen.
Vanavond maakt Davide iets met een soort van zusje of broertje van de witlof. Mijn meiden hadden het verder nog nooit gegeten dus was het een echte test. Verrassend, ze lusten ook dat. Terwijl zij zaten te eten maakte ik ze schoon en kroop nog even achter de laptop voor dit stukje.
Zo douchen en me goed insmeren met after Sun. Vandaag was het nog warmer als de afgelopen dagen. Na 2 uurtje in de zon voel ik mijn hele huid al pijn doen. Vandaar dat ik einde van de middag lekker binnen bleef.
Donderdag 9 oktober 2025
Vandaag de laatste dag van de Weg van Liefde. En net zoals de afgelopen dagen is het vandaag weer heerlijk weer.
Vanmorgen zoals de afgelopen dagen de vragen wat gedaan en wat wil je doen. Bij de eerste vraag heb ik benoemd en verteld wat mij triggerde. Helaas bleek deze boodschap einde van de dag weer verdwenen te zijn. Maar ik was het kwijt en heb het benoemd.
Daarna ben ik naar mijn kamer gegaan en heb de kaartjes bij de cadeautjes gemaakt. Hier had ik meer tijd voor nodig als gedacht. Maar het was fijn om te doen. Na de lunch ben ik hier nog mee verder gedaan.
De middag sloten we gezamenlijk af. Beter gezegd in de avond sloten we de middag af. Tijd in Italië is andere tijd als in Nederland, maar het went steeds meer en meer. Het bevalt zelf goed.
We kregen onder andere de vraag wat we mee willen nemen naar Nederland.
Rond 20 uur begon het diner. Pas na 23 uur lag ik in bed. Ook dat went om met volle maag te slapen.
Vandaag waren de gefrituurde courgettebloemen aan de beurt. Oh dat is zo over en over heerlijk. AJ las bijna aan het einde nog een stuk uit de kleine prins en ik had met Maartjes afgesproken dat we het dessert op mijn cadeautje zouden doen. (Scheelde ook weer afwas hihi). De dankbare reactie was fijn, helaas het stuk ervoor een herhaling van gisterochtend. Gelukkig had ik heel goed geobserveerd wat er gebeurde toen Maartje met de mand binnen kwam en iedereen keer nieuwsgierig in de mand.
Vrijdag 10 oktober 2025
Er is een tijd van komen en gaan en de tijd van gaan is nu gekomen, voor 5 mensen. Na het ontbijt nog een groepsfoto gemaakt en met enige druk, anders zouden ze de trein missen ze het huis ´uitgewerkt´. De auto die ik bestuurde was op tijd. De tweede bestuurde was te veel aan het praten en reed gedachteloos door. Gelukkig kent Maartje de weg en heeft Aulla vele ‘vreemde’ rotonden. Ongeveer 10 minuten later arriveerde zij ook. Snel afscheid genomen 5 minuten voor de trein arriveerde op spoor 3.
Titia en ik zijn daarna nog even langs de Lidl in Aulla gereden, deze ligt ook aan zo’n merkwaardige langgerekte rotonde achtig iets met daartussen huizen. Niet alles wat we wilde hebben was daar te vinden. Althans misschien was het er wel maar wij weten inmiddels waar we een betere versie kunnen vinden dus ook nog even langs de Conad. Echt daar hebben ze de allerlekkerste gorgonzola.
Terug in het gele huis hadden IV, MW en SG de keuken en eetkamer helemaal opgeruimd en er een stofzuiger doorheen gehaald. Na de koffie heb ik dit ook in mijn kamer gedaan. Erg handig zuigen met een soort van terracotta straattegels op de vloer en een losliggend (dun) kleed die de stofzuiger op wilde zuigen. Dus dat even uitgeklopt.
Daarna buiten geluncht terwijl de wasmachine alle tafelkleden, placemats, thee-, sop- en keukendoeken schoon maakte.
Na de lunch kon ik de helft ophangen want Titia en ik moesten om half 3 in Gragnola zijn om, JB op te halen. Terwijl we hierheen riepen zei ik nog, zal je zien staan wij voor het spoor te wachten. En dat gebeurde een soort van. Vanaf de weg zag ik een glimp van stilstaande auto’s voor de trein waar JB dus in zag. En hoe klein Gragnola ook is, ook daar kun je elkaar net mislopen. Toen Titia en ik op het station stonden hadden we zoiets van er klopt iets niet, dit zijn alleen vertrektijden. Titia gebeld en bleek JB op het terrasje tegenover mijn auto te zitten.
De week heeft mij behoorlijk uitgepunt en had echt behoefte aan rust. Na een kopje koffie met JB op het terras/balkon ben ik lekker naar mijn kamer gegaan. Na het buiten de kamer zetten van mijn wantsenvrienden ben gaan douchen en lekker helemaal niets gedaan en op bed gelegen.
Deze avond gaan we pizza eten in Gragnola. Maartje heeft vanavond gereserveerd. Dat is een heel breed begrip, maar de pizzeria gaat pas om 19.30 open.
Zaterdag 11 oktober 2025
De tijd lijkt ineens te vliegen. De groep wordt ook steeds kleine. Vanmorgen zaten we nog maar met 5 aan het ontbijt. Maartje heeft iemand na het ontbijt naar La Spezia gebracht.
Daarna spullen gepakt en met z´n vieren naar Pontremoli geweest. Ik ben echt verliefd op het oude deel van deze plaats. Het nieuwe deel heb ik nog nooit gezien, maar vind het zo onwijs gezellig en zo leuk ook mensen te kijken op de markt. De marktkramen zijn soms immens met kazen, worsten en soms onbekende groenten. En als ze bekend zijn vaak nog veel mooier, groter en natuurlijker als wij in Nederland kennen.
Op de terugweg wilde we nog langs een Italiaanse kringloop. Echter reden we er zo voorbij. Keren had nog gekund maar denk dat de meest het wel gezien hadden en in Aulla wilde we nog naar de Tigota, een soort van Italiaanse Kruidvat. Echt leuk om te zien. Zo veel onbekend en hele mooie verpakkingen. Ook in kon het niet laten om een lavendelzeepje mee te nemen waarvan ik de verpakking denk mooier vind als de zeep zelf.
Daarna nog langs de Conad. Daar belande we in de file. Door Palerone loop het spoor, 2x. En de Conad kun je ook op 2 manieren bereiken. Maar wat er ook gebeurt je moet altijd over het spoor, is het niet aan het begin van het plaatsje, dan wel aan het einde van het plaatsje. De gok gewaagd en doorgereden. Pech, ook daar stond het vast. Maar het leek erop alsof er iets met de spoorbomen was want de politie kwam er vrijwel direct aan met hun gestreste sirene. Althans, zo komt het altijd bij mij over.
Thuis, in het gele huis, geluncht op het balkon/terras onder de parasol. De temperaturen zijn flink gestegen. Ik begon vanmorgen al met een kuitbroek en mijn Teva’s.
Nadat alles was opgeruimd bleek het ‘pas’ 15.30 te zijn. Dus ik ben al echt gewend aan de Italiaanse tijden.
Ben met mijn nieuwe receptenboek bij het zwembad gaan zitten. Was echt heerlijk. Echter de muggen vonden mij ook heerlijk. Van die kleine zwarte die je niet ziet maar wel voelt en dagen later er nog steeds uitziet als een omgekeerde paddenstoel van wit (inmiddels bruin) en rode stippen. Even 18 uur zat ik dus nog steeds aan het zwembad en een mooi gesprek met de laatste Weg van Liefde deelnemer die morgen gaat vertrekken. Van mijn nieuwe boeken lezen is dus echt niets gekomen. Maar zo een op een was ook heel fijn. Tot het kouder werd. Toen ben ik gaan douchen en mijn pyjama aangetrokken. Nu, in deze setting, vond ik dat ik dit wel kon maken.
In vergelijking met de afgelopen weer was 21 uur echt een vroeger eindtijd van het diner. Deze keer niet verzorgd door Davide, maar met net zo veel liefde gemaakt.
Zondag 13 oktober 2025
Ik heb totaal niet het gevoel dat het zondag is. Als iemand zou zeggen dat het vandaag woensdag is zou ik het nog geloven.
Vanmorgen vertrok de laatste deelneemster van de Weg van liefde. Maartje bracht haar naar het station een dorpje verder.
Na een tweede bak koffie zijn Titia en ik naar Casola gereden. We hadden op ons ´verlanglijstje´ de hangbrug staan. Vanmorgen deze op gezocht en we werden in het , ongevraagd, Italiaans verwezen waar we naar toe moesten. (zelf ik begreep dat ´ponto´ brug is) En we hebben hem gevonden. Eerlijk gezegd vond ik m wat tegenslaan. Ik begreep van Maartje dat de brug is aangelegd voor de Convento. De oude brug is bij hevige regenval in 2011 weggespoeld en met subsidie opnieuw aangelegd. Bijzondere constructie om te observeren.
Het wandelen door Casola was een historische verrijking van blijdschap. Alsof je echt 100 jaar terug in de tijd gaat. De sfeer vind ik ook heel bijzonder.
Na thuiskomst geluncht. Ik heb mijn spullen gepakt en bij het zwembad gaan liggen.
Echter hoorde ik al van allerlei geritsel en ineens zag ik de kop van een everzwijn.
Waarschijnlijk schrok deze van mijn inmiddels bruine lijf en het draaien van mijn hoofd. Een lange tijd daarna bleef ik nog geritsel horen in de bossen.
Uren later zat ik nog bij het zwembad. Titia was inmiddels ook aangeschoven en hebben samen de afgelopen week geëvalueerd. Dat was echt heel fijn.
Even 18 uur het opgegeven. De zon ging onder en afgelopen week werd het al heel snel koud. Vandaag opvallend niet. Even 19 uur zaten we nog steeds buiten en hoorde we zelfs de kerkklokken die ik 12 uur gelden ook hoorde.
Maandag 13 oktober 2025
Vanmorgen begon natuurlijk met een echt espresso en Titia een theetje op bed. Na het ontbijt snel aangekleed. Maartje kwam en toen wist ik wat ik deze week mag schilderen. Dus de hele ochtend bezig geweest een hek af te bikken van metaalverf, de Nederlandse vlag kwam eronder vandaan en daarna brons erop. Geen straf als dit alles in de volle ochtendzon is. Ik wilde eerst einde van de middag nog verder gaan, maar besloot dit naar morgen ochtend te verplaatsen. Alleen en snel ontbijten en dan haal ik het uurtje van vanmiddag wel weer in. Ik heb ook nog 3 sausruimte. Morgen ochtend eerst alles opzij schuiven en met de bezem er over heen want het huis is al enkele jaren niet bewoond, behalve door spinnenwebben. Het huisje is van een Engels echtpaar geweest waar Maartje jaren voor gezorgd heeft, beide inmiddels overleden en nu krijgt het huis van mij een kleine pimp-up in de hoop dat die extra goed verkocht kan worden. Na de lunch een sight seing door de Luniaga. Echt ik het GENOTEN. Zou veel ouds en moois en dat vlak bij Codiponte. Prachtige vergezichten, echt onbeschrijfelijke. Een dame op knalgele Crocs vroeg of we de kerk wilde bezoeken. Graag. Verhalen die voor onbegrijpelijk waren maar ze sprak bewust langzaam Italiaans en zo kon Titia het in grove lijnen vertalen. Het rondje was echt niet groot en was ook echt niet noodzakelijk. Op de terugweg was de supermarkt nog niet open en hebben we een terrasje gepakt naast de supermarkt. 2 halve liter water met bubbels uit een plastic flesje €2.00. Na de boodschappen een espresso en genoten van de ondergaande zon. Langzaam komt Nederland ook weer in zicht en vanavond als voorbereiding een symposium overleg, online. Dus voor de verandering eten we niet na 20.30 maar voor 19.00 uur.
Dinsdag 14 oktober 2025
Vanmorgen even 8 uur begonnen met afplakken en daarna de eerste muur geschilderd. Heerlijk ff helemaal in gedachten te zijn en een te zijn met mijn kwast. Nadat het hek buiten droog (ochtend dauw) was de linkerkant gedaan. Heerlijk in de zon. Net als gisteren kwamen er Italiaantjes voorbij die een gesprek aan wilde gaan. Vriendelijk knikken en lachen… en snel weer verder gaan…
Ook werd ik vergezeld door een poes± Charlie. Bij navraag bleek dit de Poes van het Engelse echtpaar te zijn die is overleden en de poes is door de buren geadopteerd. Ik vond hem al zo wijs dat hij een weg kende om opnieuw naar binnen te komen. Terwijl ik dacht ik zorg dat je buiten bent dat ik je vannacht niet opsluit.
Na mijn 5 schilderuurtjes naar ´huis´ gegaan en gaan douchen en mijn haar wassen. Na de lunch zijn we de panoramaroute naar Fivizzano gereden. Daar op een terras een ijsje genomen, want de supermarkt ging pas om half 4 open. Het eerste Italiaanse ijsje van deze reis. Echt hij was heerlijk!
Toen via een andere weg met fantastisch uitzicht teruggereden naar Codiponte, tot we realiseerde dat we de tomatenblokjes voor de arabiata van vanavond waren vergeten. Dus weer richting Gragnola. Gelukkig hadden ze daar ook geen rode pepers, dus proberen we het vanavond met de groen pepers.
In tegenstelling tot de afgelopen hadden we vandaag niet 1 wolk maar meerdere en grotere wolken tussen de zon door. Bijzonder. Zo bijzonder dat ik bijna de definitie wolk in het woordenboek op zou zoeken. Maar ik denk dat het voor mijn huis best wel even goed was. Koud was het niet. In plaats van een korte korte broek had ik nu een kuitbroek aan en konden we gewoon nog buiten zitten.
Woensdag 15 oktober 2025
Vanmorgen geschilderd, heerlijk relaxt en lekker en het hoofd. Zuigende en niet zuigende muren. Vanmiddag op zoek naar een tuincentrum. Staan we in Palerone en ineens een wit busje. Ik rij nog iets naar voren om mijn navigatie aan te zetten. Gaat het busje naast ons staan en doet zijn raam open. Haha Davide. Ik vraag in het Engels of hij weet waar een tuincentrum is. Hij wijst alleen maar onze kant op. Haha links van ons inderdaad een tuincentrum, maar echt Italiaans, niet om half 2 open. Wij doorgereden naar Aulla voor overgeurende zeepjes. En op de terugweg naar een ander tuincentrum want Titia wilde een granaatappelboom. Zo gezegd zo gedaan via de Conad voor die over heerlijke gorgonzola met de granaatappelboom rond de 3 meter naar Codiponte. Daar kon ik niet mijn auto uit, althans ik moet hier chronisch rechts uitstappen anders kan Luigi er met zijn tractortje niet uit. Dus auto gekeerd. Omgekleed en de boom mee naar de schilderlocatie. Maartje neemt deze weergeeft naar het pleintje waar Titia haar huisje staat. Vanavond vroeg naar bed. Vanmorgen ging om 4.30 de wekker al om JB naar het station in Gragnola te brengen. Ik zat Vanmorgen echt te wachten tot het licht genoeg was om te beginnen met schilderen. In het huisje is nl geen stroom….
Woorden van de dag: Italiaan flexibel line en Italianen flexibel CuKi line.
Donderdag 16 oktober 2025
Vanmorgen verslapen. Dat maakte mijn dag start best rommelig. En door de snelheid Vanmorgen best wat vergeten. Dus iets later aan de schilder, maar afgekregen wat ik wilde. Kreeg ook vandaag weer bezoek van Charlie. Heel lief beestje. Hij is van de mensen die daar woonde en zijn overleden. Dus hij kwam thuis in zijn oude huis. Inmiddels woont hij al 2 jaar bij de buren die hem geadopteerd hebben. Thuis stond me een heerlijke verse soep te wachten. Na de lunch bij Titia haar huisje gaan kijken en daarna naar Casola voor een bespreking over Titia haar huisje. Daarna weer naar het tuincentrum, nu ligt er een kakiboom in mijn auto…. Morgen een vijgenboom….
Vrijdag 17 oktober 2025
Vanmorgen de laatste dingen van het schilderen opgeruimd. De druppeltjes zijn makkelijker weg te halen met een plamuurmes als ze opgedroogd zijn. Dus een half uurtje na het ontbijt bezig geweest en toen alles afgesloten. Het hek, woonkamer en hal zien er weer gelikt uit en Maartje mag de vraagprijs zeker verhogen hoe het nu is.
Daarna terug naar Le Muse, koffiegedronken en omgekleed en toen op weg naar Tellaro.
Ik wilde heel graag nog eens de zee zien. Deze afsluitende dag was daarvoor subliem, inclusief weer. Het leek er nog hartje zomer en zelfs ik had het heet in een korte broek en hemdje. Nog even de voetjes in de zee gezet en het water leek warmer als het zwembadje bij Le Muse.
Ik heb echt GENOTEN van de uitzichten. Strakblauwe hemel ik kan niets aanmerken op de tijd hier aan zee. Hebben in Tellaro eerst koffiegedronken. 2 cappuccino en daarvoor betaalde we 3 euro! En het was echt super lekkere koffie. We besloten na het zwerven door de smalle straatje en de prachtige vergezichten, o.a. naar Sardinië bij hetzelfde cafeetje te lunchen. Tellaro staat bekend om de octopus. Ik durfde dat niet aan, maar het wel een stukje geproefd. Mij focasia was inspirerend belegd.
Daarna richting Luni. Waar de zee op mijn verlanglijstje stond, stond Luni bij Titia op haar lijstje. We konden dit mooi combineren. (Luni is een gemeente in de Italiaanse provincie La Spezia, de oude Romeinse stad Luna (die nu een archeologische vindplaats is). Het oude Luni, of Lunae, was een Romeinse stad gesticht in 177 v.Chr. bij de monding van de rivier de Magra. De stad was een belangrijke haven voor het Romeinse rijk, waar marmer vandaan werd verscheept, maar verzandde en werd uiteindelijk verlaten. De archeologische zone van de oude stad is vandaag de dag te bezoeken). We zijn niet in het museum geweest wel in het Anfiteatro. Bijzonder. Alsof je daar de geschiedenis voelt.
Daarna via Fosdinovo terug richting Codiponte. De plek waar je over de Apennijnen gaat en enerzijds de zee ziet en anderzijds de bergen. Een mooie, zeer bochtige route op vrij smalle en slechte wegen. Een intensieve rit maar wel een om van te genieten.
Omdat we bijna bij het tuincentrum waren hebben we daar nog een boompje gekocht naast de granaatappel, staat nu ook een kaki en een vijg. Ik ben nog steeds verbaasd over de prijs.
Na thuiskomst konden we nog even op het balkon zitten en de laatste zongedroogde was opvouwen. Toen merkte ik dat ik de vermoeidheid in alle ledematen van deze dag vol met indrukken. Een dag dat voelde als een echt cadeautje, net cadeau.
In de avond hielde we een pasta kliekjes avond. Pasta op diverse manieren bereid en toe het laatste pakje griessmarnn uit Oostenrijk.
Niet veel later was het tijd om het bed in te duiken na een extra laagje aftersun… ik voelde alles nog gloeien… (en dan te bedenken dat ik berichten kreeg dat het grijs, grauw en regenachtig in Nederland is.
Zaterdag 18 oktober 2025
Laatste dag in Codiponte en weer zonnig korte broeken weer…. Vanmorgen de eerste tassen richting de auto. Vervolgens naar de Pieve om de sfeer te proeven van een Italiaans bruiloft. Daar strooien ze niet alleen met rijst, ook met pasta! Nog even lang Anna haar winkeltje voor de verse funghi. Goed ingepakt want je ruikt ze behoorlijk. Na de koffie weer een tas gepakt en naar de auto gebracht en gelijk door naar Pallerone voor de boodschappen en vol tanken. Na thuiskomst was het al half 3, tijd om te lunchen. Echt zal wennen worden om weer aan het Nederlandse ritme deel te nemen. Daarna laatste spullen verzameld en nog even bij het zwembad gelegen in korte korte broek. Maar dat bleek toch echt nog iets te heet te zijn. Nadat de planten op het terras water hadden nog even bij de bouwplaats van Titia haar huisje gaan kijken. Ze schieten echt al op. Ja en nu blijf ik zitten tot de zon onder gaat… Morgen om deze tijd zal het echt heel anders zijn…. en denk ook stukken kouder…. Tijdens de laatste zonnestralen mochten Lotte en Sofy ook nog even buiten genieten
Zondag 19 oktober 2025
Even 5.15 stond de wekker voor een lange reisdag. Goed geslapen. De laatste dingen in rust gepakt en voor vertrek nog koffie. 6.48 stapte we in de auto.
Cadorago (17°) 10.30 Nog 998 km en al 262 km gereden. Weer is prima. Net getankt voor €1.75 per liter. Beslissen straks wel of niet de Gotthardpass i.v.m. weer. Nu nog licht mist.
12.22 Vlak voor Gotthardtunnel. We namen al eerder het besluit om niet via de Gotthardpass te gaan vanwege de zware bewolking. Ik zei nog voor de gein, na 17 km tunnel, je zal zien rijden we zo de zon … en dat bleek ook zo te zijn.
14.09 bereiken we Luzern. De reis verloopt dus dusver voorspoeding. De temperatuur zak nog steeds en heb vele lagen aan om mezelf warm te houden.
17.45. 832 km gereden (bij Bensheim A5) nog 425 te gaan. Net getankt, gouden benzine i.v.m. Italië (€2.39). Houden nu dinerpauze. Het is hier stervenskoud. Inmiddels 5 lagen aan.
19.55 Koningswinter. Helaas file.
22.43 komen we aan in Nunspeet. De buurvrouw had overheerlijke soep gemaakt. Uitstekende opkikker na zo’n lange reis van bijna 15 uur. Ook stond de verwarming in huis al aan. Onderweg alleen in NL regen. Ik zou bijna de definitie van het woord regen opzoeken. Dat hebben we in Italië niet gehad.
N: Definitie van regen: een ongevraagde koude douche van het universum
Maandag 20 oktober 2025
Vanmorgen voor mijn doen flink uitgeslapen. Niets zo vreemd ook na een dag als gisteren. Vandaag was opstarten ook nog best een dingentje. Maar na vele kopjes koffie leek er een soort van actie te komen.
Na de lunch ben ik richting huis vertrokken. Ik denk dat deze laatste 125 kilometer heftiger en vermoeiender was als de reis van Codiponte naar Nunspeet. Bij Utrecht flinke file, echt het laatste waar je op zit te wachten.
De enige die echt genoten heeft van de rit is Sofy. Zij lag heel vast te slapen in haar hangmat en reageerde zelfs niet op haar naam.
Thuis aangekomen stond mijn moeder met Beau in de straat. Ik stopte bij Beau en hij draaide helemaal door van blijdschap. Toen ik mijn deur open deed sprong hij direct op schoot. Hij is het laatste stukje meegereden. Binnen ging hij nogmaals de beest uithangen en keihard rondje rennen van blijdschap.
Na het deels leegruimen van de auto hield ik de dag voor gezien.
