Schrijven en gedichten

Mijn mannen (22.4.2022)
Foto’s van ‘mijn mannen’ samen op de kast.
Ik zit op mijn bed met een doos snotlappen.
Ik zie een kastje, gevuld foto’s van bijzondere overleden dierbare.
Mijn papa en Vince zijn 2 bijzondere mannen, ik mis ze.
Mijn mannen staan naast elkaar samen op mij kast.
Ze kennen elkaar niet en toch hebben ze zoveel gemeen.
Mijn papa en Vince zijn 2 bijzondere mannen, ik mis ze.
Ik voel een leegte van overvloedige emoties.
Ze kennen elkaar niet en toch hebben ze zoveel gemeen.
Ik voel tranen opkomen, kijk naar hun foto’s, en geef mijn tranen vrij spel.
Ik voel een leegte van overvloedige emoties.
Tranen mogen er zijn, ik vecht er niet meer tegen.
Ik voel tranen opkomen, kijk naar hun foto’s, en geef mijn tranen vrij spel.
Na dagen van regelen is het goed, mijn tranen mogen er zijn, voelen.
Tranen mogen er zijn, ik vecht er niet meer tegen.
Het is goed zo, het mag, het kan en ben blij dat mijn tranen er dan eindelijk zijn.
Tranen mogen er zijn, ik vecht er niet meer tegen.
Ik zie een kastje, gevuld foto’s van bijzondere overleden dierbare.
Het is goed zo, het mag, het kan en ben blij dat mijn tranen er dan eindelijk zijn.
Foto’s van ‘mijn mannen’ samen op de kast, samen.

Lege leegte (27.4.2022)
Ik voel me leeg, leeg van verdriet die er nu mag zijn.
Ik ben op een plek waar ik mij veilig voel, mag zijn met de leegte en verdriet.
Ik staar naar een leeg wit vel, leegte van geen woorden voor.
Leegte, een gevoel van gemis, een lege plek van een vriend die er plots niet meer is.
Ik ben op een plek waar ik mij veilig voel, mag zijn met de leegte en verdriet.
Ik mag zijn wie ik ben, zonder oordeel, gewoon zijn.
Leegte, een gevoel van gemis, een lege plek van een vriend die er plots niet meer is.
Niet kunnen bevatten dat Vince er niet meer is, mijn beste maatje met wie ik alles kon delen.
Ik mag zijn wie ik ben, zonder oordeel, gewoon zijn.
Ik hoef niet te vechten tegen mogelijke tranen, mijn zakdoek is geduldig.
Niet kunnen bevatten dat Vince er niet meer is, mijn beste maatje met wie ik alles kon delen.
Ik voel me gevuld met leegte en gedachten die alle kanten op schieten, diep gemis.
Ik hoef niet te vechten tegen mogelijke tranen, mijn zakdoek is geduldig.
Het voelt vreemd om tijd voor mezelf te hebben na zo lang alleen maar aan een ander denken.
Ik voel me gevuld met leegte en gedachten die alle kanten op schieten, diep gemis.
Me over mogen geven aan mijn emoties, laat maar komen.
Het voelt vreemd om tijd voor mezelf te hebben na zo lang
alleen maar aan een ander denken.
Ik staar naar een leeg wit vel, leegte van geen woorden voor.
Me over mogen geven aan mijn emoties, laat maar komen.
Ik voel me leeg, leeg van verdriet die er nu mag zijn. Lege leegte.

Dagboek van rauwe rouw (30.04.2022)
Ik en mijn dagboek van rauwe rouw.
Ik lig in de leegte van mezelf.
Ik zie een wazig beeld van verdoofd ongeloof.
Geestelijke en lijfelijke pijn.
Ik lig in de leegte van mezelf.
Gevoelens van wanhopige machteloosheid.
Geestelijke en lijfelijke pijn.
Een leeg opgeblazen gevoel in mijn buik, een hoofd voor elektrische geladen watten.
Gevoelens van wanhopige machteloosheid.
Ik blokkeer in de leegte van mijzelf.
Een leeg opgeblazen gevoel in mijn buik, een hoofd voor elektrische geladen watten.
Afwezige energie gaat verloren met de meest simpele dingen.
Ik blokkeer in de leegte van mijzelf.
Het is angstig, maar vecht er niet tegen.
Afwezige energie gaat verloren met de meest simpele dingen.
Tranen worden opgespaard.
Het is angstig, maar vecht er niet tegen.
Ik zie een wazig beeld van verdoofd ongeloof.
Tranen worden opgespaard.
Ik en mijn dagboek van rauwe rouw.

Rouw (17.6.2022)
Ik ben in rouw, wordt gezegd
Ik ben in de leegte van mijzelf
Ik zie hoge bomen en beren op de weg gevolgd door een passieve ik.
Tranen van angst en onbeschrijfelijk verdriet
Ik ben in de leegte van mijzelf
Ik ben in een lege passiviteit van mijzelf
Tranen van angst en onbeschrijfelijk verdriet en gemis
Beseffen wat voor gat er in mijn leven is geslagen
Ik ben in een lege passiviteit van mijzelf
Ik probeer contact te houden met de buitenwereld.
Beseffen wat voor gat er in mijn leven is geslagen
Doorgaan met leven is zwaar, alles kost zo veel energie
Ik probeer contact te houden met de buitenwereld.
Contact houden met mijzelf en andere is een opgave
Doorgaan met leven is zwaar, alles kost zo veel energie
Verstand en gevoel wisselen in pieken en dalen
Contact houden met mijzelf en andere is een opgave
Ik zie hoge bomen en beren op de weg gevolgd door een passieve ik.
Verstand en gevoel wisselen in pieken en dalen
Ik ben in rouw, wordt gezegd

Verdriet (20.6.2022)
Ik voel me intens verdrietig
Ik zit in een, normaal zo veilige, kamer
Ik zie vele gebruikte zakdoeken
Tranen rollen ononderbroken over mijn wangen
Ik zit in een, normaal zo veilige, kamer
Ik voel me onveilig, paniek is dichtbij
Tranen rollen ononderbroken over mijn wangen
Mijn tranen mogen er zijn. Ik hoef het niet alleen te doen
Ik voel me onveilig, paniek is dichtbij
Ik zoek contact met de buitenwereld vanuit mijn geblokkeerde ik
Mijn tranen mogen er zijn. Ik hoef het niet alleen te doen
Ik voel me zo verdomd alleen met mijn verdriet, het is zo veel.
Ik zoek contact met de buitenwereld vanuit mijn geblokkeerde ik
Ik voel me afgewezen, is mijn vraag niet duidelijk?
Ik voel me zo verdomd alleen met mijn verdriet, het is zo veel
Tranen blijven uitputtend vloeien, Help me, help me alsjeblieft, ik kan het niet meer alleen
Ik voel me afgewezen, is mijn vraag niet duidelijk?
Ik zie vele gebruikte zakdoeken
Tranen blijven uitputtend vloeien, Help me, help me alsjeblieft, ik kan het niet meer alleen
Ik voel me intens verdrietig, ik voel me zo alleen

Schaduw van vertrouwen. (12.10.2022)
In de schaduw van vertrouwen, ga ik het leven aan.
Ik ben op een plek omringd met mooie heuvels.
Ik zie die kerk en hoor de klokken luiden.
De klokken van vertrouwen, ieder uur weer.
Ik ben op een plek omringd met mooie heuvels.
Ik vind de rust waar ik zo naar verlangde.
De klokken van vertrouwen, ieder uur weer.
Vertrouwen voor vele zo gewoon.
Ik vind de rust waar ik zo naar verlangde.
De rust en stilte geeft mij ruimte voor mezelf.
Vertrouwen voor vele zo gewoon.
Voor mij een opgave met ups en downs.
De rust en stilte geeft mij ruimte voor mezelf.
Soms zo angstaanjagend in de eenzaamheid van het alleen.
Voor mij een opgave met ups en downs.
Een traan van verdriet, vertrouwen dat verlaat er mag zijn.
Soms zo angstaanjagend in de eenzaamheid van het alleen.
Ik zie die kerk en hoor de klokken luiden.
Een traan van verdriet, vertrouwen dat verlaat er mag zijn.
In de schaduw van vertrouwen, ga ik het leven aan.

Een uitweg met barrière, of barrière met uitweg. (13.10.2022)
Ik zoek een uitweg, zoekende naar iets…
Ik ben in het Italiaanse Codiponte
Ik loop door het dorp en krijg contact.
Ik ga het niet uit de weg. Ondanks de taalbarrière versta ik er niets van.
Ik ben in het Italiaanse Codiponte.
Een dorp met een rijke geschiedenis, het vraagt naar meer.
Ik ga het niet uit de weg. Ondanks de taalbarrière versta ik er niets van.
Ik knik, ik lach, en zeg ‘si’, geen idee wat de man mij wil vertellen.
Een dorp met een rijke geschiedenis, het vraagt naar meer.
Ik denk dat de man en ik iets gemeen hebben.
Ik knik, ik lach, en zeg ‘si’, geen idee wat de man mij wil vertellen.
Samen alleen, alleen samen en aardig wat gemeen.
Ik denk dat de man en ik iets gemeen hebben.
Ik moet een beetje lachen en zet me volgende stappen.
Samen alleen, alleen samen en aardig wat gemeen.
Het voelt als mijn weg van liefde.
Ik moet een beetje lachen en zet me volgende stappen.
Ik loop door het dorp en krijg contact.
Het voelt als mijn weg van liefde.
Ik zoek een uitweg, zoekende naar iets…

Als ik op weg ga, verschijnt de weg. (14.10.2022)
Ik sta op een bospad bij een splitsing.
Ik zie een stenen pad met gras.
Ik kom in beweging, draai me om.
Ik sta op een bospad bij een splitsing.
Ik voel me krachtig en kies mijn richting.
Ik kom in beweging, draai me om.
Ik neem het pad naar boven.
Ik voel me krachtig en kies mijn richting.
Ik voel me sterk en neem mijn eigen besluit.
Ik neem het pad naar boven.
Ik ga op mijn doel af, de weg verschijnt.
Ik voel me sterk en neem mijn eigen besluit.
Iedere nieuwe stap vormt mijn nieuwe basis.
Ik ga op mijn doel af, de weg verschijnt.
Ik ga de verschijnende weg met vertrouwen tegemoet.
Iedere nieuwe stap vormt mijn nieuwe basis.
Ik zie een stenen pad met gras.
Ik ga de verschijnende weg met vertrouwen tegemoet.
Als ik op weg ga, verschijnt de weg.